Bir kırgınlıkta daha geldin işte aklıma…
Hep aynı zamanlarda benimlesin…
Seni tam unutmuşken, aklımdan çıkarmışken, başka birinin
kimliğinde beliriyorsun…
O büründüğün bütün kimlikler de, en az senin gidişin kadar
acı veriyor bana…
Her başka kimlikte yokluğunla yüzleşmek o kadar zor ki…
Ellerimde birkaç silik anıyla, seni canlandırıyorum, görmemek
için bazı şeyleri…
Sana en çok ihtiyacım olan anlar, bir bırakış, bir aldanış
öyküsü oluyor…
Belki beni ilk bırakan olduğun için…
Yine aldandım…
Yine dua ettim, yanıma gelebilmen için…
Gelip beni koruyabilmen için…
Biliyorum ki sen her aldanışımda benimlesin…
En taze kırgınlığımdayım şimdi…
Ve… yine her şeyin kocaman bir yalandan ibaret olduğu
gerçeğiyle yüz yüzeyim…
Ve… seni öyle özledim ki…
23.04.12
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder