19.3.12

CİNAYET=AŞK


Aşkla cinayet eşit aslında…

Her aşkın sonu cinayet, her cinayetin nedeni aşk...

Suç kabullenilmedikçe, zaman aşımına uğrar sevdalar…

Bir kesici aletle üzerine yürürken kalbin, açmaya korktuğun bütün yaralar için çekil git kendinden…

Dönme olay yerine bir daha…

Döneceksen de, öldürme…

Çünkü…

Hiç bir delil bırakmadan yaşanmaz aşk…

Ceza almadan hiç bir cinayetten kolayca kurtulunamaz…

Kusursuz bir aşkın sonunda nasıl daima üç nokta varsa...

Kusursuz bir cinayet de olamaz…

1.3.12

MİS KOKULU'ma...


“İncirler olana kadar kalsaydın bari”… çalıyordu radyoda ilk duanın ardından… Öyle işlemişti ki içime, seni her düşündüğümde o şarkıya denk gelebiliyorum hala… Düşündüm de bizim seninle hiç şarkımız yoktu… Ama sürekli anlattığın bir masalın ve herkesten gizli gizli anlattığın eski hikayelerin vardı…

En çok sen severdin kar izlemeyi… Sen gittiğin gün yağdı kar… Bir tek sen göremedin…

Her gece dua ederdim senden önce nefesim dursun diye… Önce sen vazgeçtin nefesinden…

En sıkı sen sarılırdın bana… Ve ilk bırakan da sen oldun…

Şimdi düşünürken; artık kim senin gibi sarılacak diye bana, sen gideli tam elli iki gün geçtiğini anımsadım ve gittiğinden beri sayılardan korkar oldum…

7…  40… Ve nihayet 52… Asla görmek istemediğim sayılar artık…

Tüm bu sayılar senin asla dönmeyeceğinin hatırlatıcılarıydı bize… Ve son şansımız da bu gece son buldu… Senden sonra bir sürü dua okundu…

“Var” ile “Yok” arasında gidip geliyorum tam elli iki gündür… “Aklı başında” ilk ölüm acıma hala bir yer bulamadım içimde…  Ağlarsam üzülürsün… Gülünce pişmanlık duyuyorum… İkisinin arasında koşup duruyorum… Ne var ne yokum… Bu yüzden ben en çok içimden ağlıyorum… Üzülmüyorum sananlar oluyor arada… Boşver bu seninle aramızda…

Gittiğinden beri hiçbir şey eskisi gibi değil… Ne ev, ne ardında bıraktığın insanlar… Herkes ve her şey başka yerlere savrulmuş gibi sanki… Bir tek Maviş farkında değil olanın bitenin… Geri kalan herkesin ne hissettiği belli…

Çok özlüyorum seni…
Hep bebek kokulun kalacağım... Anlattığın masalı hiç unutmayacağım... Bazen dinlemiyormuş gibi görünüp, aslında hafızama kazıdığımı yeni fark ettiğim herşey, senden bana bir hediye duracak başucumda...

Şimdi bembeyaz bir örtü var üzerinde biliyorum… Mutlu olduğunu da… Tek korkum üşümen…

52.