29.11.12

CEZA



Sen gittiğinden beri yarım aklım… tamamlayamadım…
Kendimi hiçbir yere koyamadım..
Yüreğim elimde, dinliyorum ayak seslerini…
Yoksun…
Bazen unutuyorum ayrıldığımızı… Görmezden geliyorum…
Çıkıp gelmeni bekliyorum…
Hiç gitmemiş gibi bakıyorsun o anlarda, hep kalacakmış gibi ...
Her yere yürüyerek gidiyorum; gel dediğinde sana gitmeyen ayaklarım daha çok acı çeksin diye.
Her nefes alışımda vicdan azabıyla dolduruyorum kalbimi…
Kendime öfkem… İntikamım büyük…
Bütün gülümsemelerimi bulamayacağım yerlere sakladım sırf sen gelmeden gözyaşlarım dinmesin diye…
Tek kelime hatırlamıyorum; sana gitme diye haykırmaktan aciz dilim bir daha ses etmesin diye…
Ne yemek, ne de su bundan böyle…
Bir defterin son sayfasındaki yazılar kadar gereksiz artık aşk sen yoksun diye…
Sensiz yaşanacaksa bundan böyle, olmasın geri kalanı hayatın… Yaşanmasın…
Sırf seni kaybetmeyi kabullenebildiği için bu yürek, atmasın artık…


*Mehmet Baran Erdoğan’a “Her yere yürüyerek gidiyorum; gel dediğinde sana gitmeyen ayaklarım daha çok acı çeksin diye.” Cümlesi için teşekkürler.