ADAK

saatler nefesini tutardı seni beklerken... hep birlikte bakardık dönüşüne... saatler, ben ve senden arda kalan avuntular... ellerimizde mevsimlik umutlar olurdu... özleminin yerini alırlardı bir süreliğine... geleceğin güne adanırdı bütün adaklar... her karanlık, imzasıydı yalnız bıraktığın gecelerimin... güneş, hüznü olurdu gelmeyişlerinin... ne zaman gökyüzüne bakıp seni beklesem bir yıldız kayardı... o kadar belirgindi ki boşuna beklediğim, yıldızlara bakıp ağlardım... tıkanırdı cümlelerim, gökyüzüne bakmaya korkardım... bütün saatler durdu şimdi... güneş çoktan battı...  bütün yıldızlar kaydı... elimde sadece mevsimlik hayal kırıklıkları kaldı... hala döneceğin güne adıyorum özlemlerimi... gelmeyeceğin bütün ömürler için özlüyorum seni...
14.06.2011
ipek sindelışık