8.4.12

Bir Uzaklasma...

Tam da bu vakitlerdi... Arkama baka baka yurumustum o acimasiz yolu... Uzadikca uzuyordu, senden giderken butun yollar... Tek basinaydim artik... Artik olmayacagini bilmek mi zordu o kadar, yoksa aslinda hic gelmedigini fark etmek mi hatirlamiyorum... Oyle unutmustum ki herseyi ve oyle birakmistim ki herseyimi seninle, yurumekte zorlaniyordum... Gitme demeliydin... Her adimda donup donup bakmamin tek sebebi buydu... Uzaklastikca kuculuyordu dunya... Uzaklastikca duyulmuyordu... Senden tek bir iz bile kalmiyordu... Daha cok yolum vardi yurudukce bitmeyecek...
Ayni yoldayim simdi... Tam da bu vakitlerde arkamdan seslenmeni bekledigim yolda... Hersey ayni... Hala yoksun... Hala duyamiyorum... Ve ben hala sonuna kadar gidemedim o yolun... Bir umut, gitme demeni bekliyorum...

Hiç yorum yok: