bir çift göz...
en siyah haliyle...
sadece bakmıyor...
ruhuna dokunabiliyor...
bütün tezatlıklar aynı yerde...
acı... gurur... öfke... pişmanlık... aşk... kavga... hepsi orada...
teslim olmak istiyor insan...
o kadar korkutucu ki...
sanki özlenenmiş, beklenenmiş gibi...
gelirse tekrar gidermiş gibi...
giderse bir daha dönmezmiş gibi...
uzanıp ruhunla dokunmaya kıyamamak gibi...
alıp saklasam, hiç bırakmasam... hep baksa... hep dokunsa...
İPEK SİNDELIŞIK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder