Sus.
İkimiz de konuşmayalım…
Ben bir köşede hazırlanayım, sen de gidişime bak…
Konuşmadan…
Ben giderken dönüp dönüp sana bakıp, son yaşlarımı da
yanında bırakayım…
Kadehini mi fırlatırsın ardımdan, yumruklarını mı sıkarsın
bilmem…
Tek bir ses çıkarmadan seyret son kez…
Böylesi en iyisi…
Ne sen çevir beni yolumdan, ne ben vazgeçeyim yolculuğumdan…
Vakitlice, senden çok uzaklara yola koyulmak… oluru bu…
Aksini düşünmeyelim bile…
Çevirme beni yolumdan…
Bir yanın benimle geliyor, bir yanım sende kalıyor biliyorum…
Öyle imkansızız ki…
Tutup çeksen beni kendi hayatına, tokuştursak yine kadehlerimizi,
ölürüz biz…
Sakın “gitme” deme bana…
Sen yine bensizliğinle doldur içkini, sarıl ona…
Ben sensizliğimle giderim ağır ağır bilmediğim sokaklarda…
Biraz ağlarız belki… Birkaç mevsim özleriz…
Ama gitmeliyiz…
Şimdilik sadece sus…
Kapat istersen gözlerini…
Bakma ardıma…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder