TARİF

hiç bu kadar özlememiştim seni… çünkü hiç bu kadar yoktun ve hiç bu kadar olmamıştın… başlamamış ve bitmemiş sanki…

hiç bu kadar susmamıştım içimdekileri… çünkü ne karşımdaydın böylesine, ne de uzaktaydın… çoklarından utanan, azlarından kaçan içi dolu cümlelerim vardı oysa, susa susa söyleyeceğim… ama yorgundu çığlıkları, geride kalmışlardı… sadece benim duyduğum, sadece yutkunduğum, hem benim olmayan, bir o kadar da benim cümlelerim… ya çok erkendi her şey için, ya da çok geç şimdi…

satırlar dolusu sustuğum ve yıllarca en özlediğim gecelerden birindeyim şimdi… aslında gecelerden birindeyiz belki…  çünkü aynı karanlık kapatacak yine gözlerimizi… aynı özlem, aynı susmak sabahlatacak yine bütün vazgeçişleri… yıllardır olduğu gibi…

çığlık çığlığa özlemek istiyorum seni…

ama öyle ‘’gitmek” öyle “susmak” ki tarifin, ne özleyebilirim ne de konuşabilirim artık seni…  

ipek sindelışık