Gelmediğin ve gelmeyeceğin her an için bir çizik atıyorum aklımın takvimine
O kadar uzun ki yokluğunun mevsimleri, geçmek bilmiyor…
Gittiğin günden beri kalbimden beynime doğru yürümesini beklerken bende bıraktığın aşkın
Devrilen mevsimler yoluma taş koyuyor
Seni hiç tanımadığımı düşünme yollarımın önünde duruyor
Bazen bir ışık beliriyor
Sonra bütün gülümsemeler sen olup benimle dalga geçiyor…
Gözlerimi hiç açmasam, görmesem gülümseyişini,
Sesin geliyor uzaklardan
Sessizliğe bürünsem, her şey sen gibi kokuyor
Gözlerimi kapasam,
Kulaklarımı tıkasam,
Konuşmasam ya da nefes almasam…
Bilsem ki çaresi bu, ben hiç olmasam
Geçer mi acaba yokluğunun mevsimleri?
Her şeyi başa alsam,
Senin hiç olmadığın günlerdeki gibi bakabilir miyim aynaya bu saatten sonra?
Bu kadar sen sinmişken ruhuma,
Döner mi aşk kalbimden aklıma?
22.11.2010
İPEK SİNDELIŞIK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder